-
Miało być minimalistycznie…
Ten blog powstał w 2019 roku. Powstał, ponieważ w tamtym momencie bardzo chciałam wrzucać do Internetu własne treści. I wówczas uznałam, że minimalizm będzie dobrym tematem przewodnim dla bloga. Od tamtego czasu nieco zmienił się charakter treści, które tu wrzucam, a minimalizm w swoich wpisach traktuję nieco po macoszemu. Co z moim minimalizmem? Cóż, już po samych treściach widzicie, że przechodzi delikatny kryzys. Minimalizm nie jest czymś, co w 100% zaprząta moje myśli. Ale wiem, że wiele osób zagląda tu szukając treści właśnie z nim związanych, więc nie pozostaje mi nic innego jak zagryźć zęby i wrócić do tematów stricte i około minimalistycznych. Ok, napisałam „zagryźć zęby”, ale też nie…
-
Ile trzeba mieć w sobie odwagi, by zacząć pisać bloga?
To pytanie nasunęło mi się tuż po tym, jak zaczęłam rozsyłać moim znajomym zaproszenie do swojego nowego fanpage’a na facebooku. Było to kolejne wykroczenie poza moją strefę komfortu i pokazanie się im od nieco innej strony. Pierwszy blog Pamiętam jak kilka lat temu odpalałam tę stronę. Wówczas wiedziało o niej raptem kilka osób. I choć myślę, że nie wrzucam tu jakichś skrajnie kontrowersyjnych treści, ciężko było mi sobie wyobrazić, że o powstaniu tego bloga poinformuję szersze grono moich znajomych. Dopiero z czasem liczba osób, które o nim wiedzą, się powiększyła. Ale nadal nie jest to duża grupa. Do tej pory ten blog to dla mnie pewnego rodzaju ostoja. Wyrzucam tu…
-
zyczmiszczescia.pl
W ostatnim wpisie wspominałam, że od pewnego czasu nabrałam nieco rozpędu do działania i postanowiłam zawalczyć o własne marzenia. W wyniku tej „walki” powstała moja kolejna strona -> zyczmiszczescia.pl. Jej celem jest przede wszystkim zdobycie funduszy na realizację mojego największego życiowego marzenia. Pensjonat w Grecji Już od dawna kołatała mi się w głowie myśl o wywaleniu swojego życia do góry nogami i zrobieniu czegoś, czego sama po sobie bym się nie spodziewała. I myślę, że małymi kroczkami właśnie do tego dążę. Doskonale wiecie, że bardzo chciałabym mieszkać nad morzem, że kocham słońce i plaże. I że czuję mocną więź z Grecją. Z tej właśnie mieszanki zrodził mi się w głowie…
-
Znów poczułam wiatr w żaglach
Ponieważ opanowała mnie motywacja na zmiany, przez następne kilka dni (może tygodni) będziecie tu na blogu zauważać mniejsze lub większe zmiany. Wszystko dlatego, że złapałam jakąś kolejną motywacyjną górkę i mam większą ochotę nieco powalczyć o własne marzenia. Ale wszystko po kolei… Mały rebranding Jeśli odwiedzaliście tego bloga wcześniej, możecie zauważyć, że pojawiło się nowe logo. Zmieniłam je na takie bardziej kobiece, myślę, że bardziej eleganckie i na pewno ładniejsze (wg mnie) od poprzedniego. W końcu róż rządzi! W kolejnych krokach być może będę nieco zmieniać wygląd całego bloga. Jednak najpierw muszę przemyśleć to, na czym mi zależy i poszukać odpowiedniego motywu. Szczerze wierzę, że nie będzie to zmiana na…
-
Książki, ambicje, rozkminianie
Czy dziś będzie bardziej optymistycznie niż zazwyczaj? Nie wiem. Czy będzie minimalistycznie? Może trochę. Czy będzie motywująco? Postaram się. Będą rozkminy? Jak zawsze. Książka Czytam ostatnio fascynującą książkę. Póki co, nie zdradzę jej tytułu. Natomiast, jak skończę to przeczytam ją pewnie drugi raz, tylko po to, aby móc tutaj zrobić jej krótką recenzję. Akurat książka ta, a właściwie jej tematyka, w pewnym stopniu koresponduje z minimalizmem, więc temat mamy idealny. Jako mini zajawkę powiem wam, że już na samym początku treść tej książki mnie zaskoczyła. Mianowicie, zawsze uważałam, że bawełniane ubrania są OK. No bo wiadomo, bawełna to włókno naturalne. Jednak okazuje się, że jej hodowla nie jest tak neutralna…
-
„Skupienie” na poziomie zero
Od dawna nie mogę się skupić. Wydaje mi się, że tego typu komunikaty rzucałam w swoich tekstach już nie raz. Ciężko zabrać mi się za cokolwiek, bo moje myśli wręcz kotłują. I to bardzo przeszkadza w pisaniu tekstów. A przecież tak bardzo to lubię… Mentalny rozgardiasz Do pisania tekstów bez wątpienia potrzebne jest skupienie. I choć na wielu płaszczyznach walczę o minimalizm, mam wrażenie, że ilość impulsów jakie docierają do mojego mózgu jest ponadprzeciętna. I nie wiem czy jest to problem dotykający mnie od zewnątrz czy od wewnątrz. Moja praca powoduje, że w tym gorącym okresie roku, nawet po wyjściu z biura, messenger mi „dzwoni” średnio co kilkadziesiąt minut. A…
-
Smartfonowy minimalizm
Cześć! Dziś był plan na nieco inny wpis, ale w ostatniej chwili zmieniłam zdanie. Stwierdziłam, że dziś porozkminiam sobie na temat minimalizmu „smartfonowego”. W końcu obecnie smartfony i aplikacje towarzyszą nam niemal cały czas i zapewne niejednokrotnie są używane niemal jak „centrum dowodzenia” naszym życiem. „Dużo” aplikacji Generalnie, nigdy wcześniej nie zaprzątałam sobie głowy ilością aplikacji w telefonie. Jednak do przemyślenia tematu skłoniło mnie kilka aplikacji, które zainstalowałam na swoim telefonie, a które mają mi służyć pomocą we wprowadzaniu pewnych praktyk i nawyków do mojego życia. Zaczęło się jakieś 1,5 tygodnia temu, gdy wykupiłam kurs języka angielskiego online, którego jednym z elementów jest nauka słówek poprzez aplikację. Potem wpadłam na…
-
Minimalizm w pisaniu
Heh, skoro w zamyśle ten blog miał być o minimaliźmie, to faktycznie, prowadzę go w sposób wyjątkowo minimalistyczny. To samo możecie zauważyć z prawej strony, w instagramowej i youtubowej zakładce. Tam również prawie mnie ostatnio nie ma. Dlaczego? Madena Handmade Tak, tak. To znowu będzie wymówka. Podeszłam do tego projektu bardzo ambitnie i staram się poświęcać mu jak najwięcej, a w zasadzie całą uwagę. Co prawda miotam się tam między szyciem maskotek, projektowaniem drobnych „gadżetów” i dzierganiem czapek i szalików. A ostatnio doszły do tego jeszcze szydełkowe zabawki. /Ok, z tym dopiero zaczynam, ale oczywiście cały arsenał potrzebnych włóczek i przyrządów już do mnie idzie./ Nie zmienia to faktu, że…
-
Co z moim minimalizmem?
Ok. Migreny, Madena Handmade, fotografia, YouTube, terrarystyka. Sporo tego. I w zasadzie wokół tego ostatnio kręcił się mój blog. A przecież nie na tym opierał się na początku. Fakt. Zatem tym wpisem chcę się nieco cofnąć do korzeni i wrócić do tematu minimalizmu. Nadal minimalistka? Nie wiem. To znaczy w sumie wiem. Ale minimalistka z kilkoma potknięciami. A że dawno nie pisałam, dzisiaj będzie mała spowiedź… Niemal cały ubiegły rok minął mi pod znakiem fotografii. Jak kiedyś już (chyba) wspomniałam, pierwszą rzeczą jaką dowiedziałam się na kursie fotografii, to to, że mój aparat to już staruszek. Zatem łapiąc fotograficznego bakcyla, nie mogłam sobie pozwolić na pracę na takim sprzęcie, więc…
-
Dlaczego nie ma mnie na blogu?
Najkrótsza odpowiedź: Bo leczę migrenę. Jest to oczywiście duże uproszczenie, ale jestem przekonana, że leki, które biorę właśnie na migrenę, wpływają na moje ogólne samopoczucie. A to ostatnio jest dość kiepskie. Najkrócej rzecz ujmując, nie mam na nic siły. Od kilku dobrych tygodni czuję się całkowicie wypompowana z sił. A to dopiero połowa leczenia… Migrena Migrena towarzyszy mi odkąd przeprowadziłam się do Krakowa trzynaście lat temu. Od pierwszego roku studiów, co jakiś czas, dostawałam napadów okropnego bólu głowy. Z czasem sytuacja się unormowała i mniej więcej byłam w stanie przewidzieć kiedy będę mieć kolejny atak. Niestety jakoś na początku tego roku wszystko się rozregulowało i napady zaczęłam mieć nie dość,…
Minimalizm i życie po mojemu
